Logronom - Najera 30 km

Vandaag een vd langste etapes. Heel vroeg opgestaan, en we, Daniel en ik, stonden even over 6 uur al buiten in de nog slapende stad Logrono. Heerlijk om zo door de koelte te lopen. En om al de eerste uren km's te maken. Dit keer hebben we weer samen opgelopen. Ik voelde me goed en ik kon lekker doorlopen. Geen last van mijn Achilles. In de guide stond dat het een hele mooie route was, maar wij hadden een ander beeld. Veel langs de wegen en geen spannende paden. Wel heerlijk gelunched bij in een klein parkje van de kerk van Ventosa die op een heuvel ligt. Iedereen liep er onder door en wij heerlijk rustig in op een bankje met waterpunt gezeten en onze lunch geprepareerd en genuttigd. Wat kan dat simpele lunch zo heerlijk smaken in de schaduw vd bomen want inmiddels stond de zon er flink op. In de schaduw is het nog echt fris. De beleving van temperatuurs verschillen zijn dus groot. We hadden er toen al 20 km op zitten. Daarna door gelopen, met een bijna moordend tempo richting Najera. De entriee was niet veel belovende maar doorlopend naar de brug die leid tot de oude stad werd het interessanter. In de auberge die we niet konden reserveren stond al een wachtrij. Gelukkig was er nog plaats. We vermijden een beetje de grote municiples die vaak groot zijn en waar alles erg op elkaar staat gestapeld. Overigens vrijwel overal heb je stapelbedden. Wij zijn uiteindelijk in Najera in een vierpersoonskamer terecht gekomen. De gastvrouw was weer uiterst vriendelijk... Pfff wat een chagrijn. Dat hebben we eerder meegemaakt. Daniel was bijna rechts omkeer gegaan. Ik was te moe om er veel problemen over te maken. Even op bed gelegen en daarna weer de super in. Dan even dit schrijven en nog even op bed liggen en eten.

De dagen zijn ondanks dat je vrijwel alleen in de ochtend loopt fysiek best zwaar. Ik ben dan blij als ik rond het middag uur of er vlak na, voor de warmte binnnen ben een een heerlijke douche kan nemen. Als je dan daarna door de stad loopte en nog mensen zie binnen komen en je weet dat het vol is, dan heb je het wel met ze te doen en ben je blij dat je al wat hebt. Vandaag geen echt nieuwe inzichten gekregen. Dan moet je toch alleen lopen. Daar krijg ik nog genoeg mogelijkheden voor...

Ik vraag me wel af of ik het ga redden. De trajecten zijn erg lang. Ik hoop dat de middagen genoeg zijn om op kracht te blijven. Inmiddels een irritatie op mijn grote teen, nog geen blaar maar mogelijk een in woording. Ik heb er al een pleister met uitgknipt gat er over geplakt.

Wordt vervolgt